A wiec, zaczęło się tak, że szłam w pewnej grupce osób po jednej stronie rzeki. Podłoże po którym szliśmy było całe pokryte trawą. Grupka składała się ze mnie, paru znacznie starszych osób i jakoś 2 osób w moim wieku. Gdy szliśmy dalej po drugiej stronie rzeki zauważyłam inną grupkę ludzi - byli ubrani w zimowe ciuchy, a dodatkowo teren po którym szli wyglądał jak lodowiec. Koniec końców jeden chłopak z "lodowej grupy" odłączył się od nich, jakby chciał zobaczyć coś w rzece. Trzeba zaznaczyć, że rzeka była ogromna i rwąca, miała liczne wiry. Potem chłopak nagle do niej wpadł - zauważyłam to i zaczęłam krzyczeć, że jeden kompan wpadł i zaraz zginie. Grupka osób po lodowej stronie usłyszała to i chciała pomóc chłopcu, jednak nie mieli jak bo sami by wpadli do rzeki. Moja grupka też nie miała takiej opcji, ponieważ mimo, że przez rzekę ciągnął się drewniany, zamarznięty most miał ogrom dziur i nie dało się przejść. Nagle jakimś cudem chłopak zaczepił się nogą o metalową drabinę, która była przyczepiona do lodowej strony. Gdy wspiął się na nią, powiedział w moją stronę dziękuję. Było to dziwne bo odległość między nami była ogromna a, on powiedział to szeptem - mimo to byłam w stanie usłyszeć to dość wyraźnie. Po tym wydarzeniu grupa osób po lodowej stronie pomachała mojej grupie w ramach podziękowania i zniknęła w oddali. Moja grupa szła dalej po trawie przy rzece. Gdy minął jakiś czas (tak mi się wydaje) usłyszeliśmy jakieś skowyty, dużej ilości wilków. Zaczęły nas gonić a my uciekać. Nagle jedną dziewczynę z mojej grupy porwał latający potwór - pojawił sie dosłownie z nikąd. Wrzucił dziewczynę z impetem do rwącej rzeki, niestety porwał ja nurt i zaginęła - prawdopodobnie utopiła sie. Potwór mial wielkie pazury coś jak orzeł, miał jednak troche jakby futro wilka i zęby. Moja grupka zaczęła z nim walczyć jednak byliśmy po przegranej stronie. Wilki które nas goniły w końcu nas dopadły. Nie wiem jak to się stało ale koniec końców wilki jakby pomogły nam w biciu złego potwora. On uciekał my staraliśmy się go złapać, jednocześnie potwór jakby zmniejszał objętość? Po pewnym czasie gonitwy nagle napotkaliśmy elfa - był postawny i dość chudy. Złapał naszego potwora w pewnego rodzaju szkatułkę, która była przezroczysta. Potwór zmienił się w obrzydliwego starego kota. Chcieliśmy go zabić, jednak elf się nie zgodził powiedział, że on musi to zrobić. Ja wraz z moją chyba kuzynką coś zaczęłam gadać, że on jest naszą zdobyczą. Elf się przekonał choć niechętnie no, ale zgodził się. Moja kuzynka dała jakby zółtą krople na tego kota, ja również. A potem elf jakby zabił go. Zaczeliśmy gadać z elfem i jego kompanami (też elfy) i jakby zaprzyjaźnilśmy się i myślelismy, że wszystko wróciło do normy. Jednak nagle zaczęło robić sie tak ciemno nwm ponuro? Zastała nas noc ale z 3 perspektywy takiego obserwatora widziałam wszystko. Co ciekawe przy całej sytuacji także staliśmy nad rzeką także rwącą, jednak po drugiej stronie rozciągało się stare miasto coś typu Wenecja. Nagle w oddali po drugiej stronie rzeki wraz z elfem (z tym z którym zabiłam kota) zaczęlismy sie przyglądać coraz bardziej i bardziej (mrużyliśmy aż oczy), aż zapaliły się jakby 2 lampki. Na początku oboje nie wiedzieliśmy co się dzieje, ale z czasem lampek było więcej - ogarnęłam, że to oczy zwierząt. Te zwierzęta a raczej wilki były ogromne czarne jak noc, zaczęły jeczęć, wydawać dziwne dzwięki takie przerażające. Ja i reszta postaci po mojej stronie zaczęliśmy się niepokoić, mimo wszystko wilki nie miały jak przejść, fakt był most taki duży jednak był bardzo w oddali. Nagle pojawiła się latająća postać coś jak połaczenie deoxysa i Gardevoir z pokemnów czy coś .. W każdym bądź razie miał na głowie cos ala korona która była zielona i taka dmuchana z kamieniami szlachetnymi. Ten stwór wciągnął do siebie do ciała jakby zabitego przez nas potwora (kota). I zaczął się śmiać, nagle wciagnął też wilka z calej watahy po stronie miasta i przemienił się w mniejszego potwora, ale umiał mówić. Powiedział do nas, że to pułapka i wszyscy zginiemy dał znak wilkom i zniknął. Wilki zaczęły biec do najbliższego mostu, a ja z grupka, wilkami naszymi (które poznaliśmy na początku (były znacznie mniejsze)) oraz elfami zaczeliśmy uciekac ile wlezie. Cała sytuacje widziałam jakby z boku i z 1 osb - te dwie wizualizacje się przemieniały. Gdy uciekaliśmy pamiętam, że czekała nas wielka skarpa do pokonania, jednak nie dało rady się wspiąć na nią, była cała z błota, które spływało wraz z postacią która chciała się wspiąć. Mimo to gdy udało mi się na niąwejsc - byłam cała ubrudzona. W naszą strone szła jakby grupka osób która po prostu wolniej szła i była zmęczona podrózom. Nie wiedzieli o co chodzi - zaczęłam się drzeć, że nas gonia i zabiją i żeby oni uciekali. Pare osób zaczęło uciekać na moje polecenie, ale kilka zaczęło pomagać mi przy wciąganiu reszty osób po błotnistej skarpie. Sen skończył się tak, że słyszałam w oddali i coraz bliżej ze gonią nas okropne wilki i moje starania i moich kompanów nie będą chyba wystarczające, aby uciec - jednak starałam się pomóc. Czekałam aż wszystkich przeprowadze przez skarpe - wtedy dopiero zaczęłam uciekać. Na samym samym końcu slyszałam te okropne rozwścieczone wilki i wrzaski osob które uciekały - czułam to aż na moich plecach - że są tuż za mną..